vaneco

Espéranto

Étymologie

Composé de la racine van (« vain »), du suffixe -ec- (« qualité ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif vaneco
\va.ˈne.t͡so\
vanecoj
\va.ˈne.t͡soj\
Accusatif vanecon
\va.ˈne.t͡son\
vanecojn
\va.ˈne.t͡sojn\

vaneco \va.ˈne.t͡so\

  1. Futilité, vanité.