vajá
Étymologie
- Dérivé de vaj (« charge, poids »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vajá | vajayá | vajatá | 
| 2e du sing. | vajal | vajayal | vajatal | 
| 3e du sing. | vajar | vajayar | vajatar | 
| 1re du plur. | vajat | vajayat | vajatat | 
| 2e du plur. | vajac | vajayac | vajatac | 
| 3e du plur. | vajad | vajayad | vajatad | 
| 4e du plur. | vajav | vajayav | vajatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
vajá \vaˈʒa\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « vajá [vaˈʒa] »
Anagrammes
Références
- « vajá », dans Kotapedia