vajavá
Étymologie
- Dérivé de vaj (« charge, poids »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vajavá | vajavayá | vajavatá |
| 2e du sing. | vajaval | vajavayal | vajavatal |
| 3e du sing. | vajavar | vajavayar | vajavatar |
| 1re du plur. | vajavat | vajavayat | vajavatat |
| 2e du plur. | vajavac | vajavayac | vajavatac |
| 3e du plur. | vajavad | vajavayad | vajavatad |
| 4e du plur. | vajavav | vajavayav | vajavatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « vajavá [vaʒaˈva] »
Références
- « vajavá », dans Kotapedia