våt
Étymologie
- Du vieux suédois vater, du vieux norrois vátr, du proto-germanique *wataz.
Adjectif
| Déclinaison de våt | Positif | Comparatif | Superlatif | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Attributif | Prédicatif | |||||
| Singulier | Indéfini | Commun | våt | våtare | — | våtast |
| Neutre | vått | |||||
| Défini | Masculin | våte | våtaste | — | ||
| Autres | våta | våtaste | ||||
| Pluriel | våta | våtaste | våtast | |||
våt \Prononciation ?\
Synonymes
Dérivés
Apparentés étymologiques
- plaskvåt
- våtdräkt
- våtmark
- våtrum
- våtrumstapet
- våtservett
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « våt [Prononciation ?] »
Anagrammes
Références
- Ferdinand Schulthess, Svensk-fransk ordbok, 1922, 1re édition → consulter cet ouvrage