väittely
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | väittely | väittelyt | 
| Génitif | väittelyn | väittelyjen väittelyiden väittelyitten | 
| Partitif | väittelyä | väittelyjä väittelyitä | 
| Accusatif | väittely [1] väittelyn [2] | väittelyt | 
| Inessif | väittelyssä | väittelyissä | 
| Illatif | väittelyyn | väittelyihin | 
| Élatif | väittelystä | väittelyistä | 
| Adessif | väittelyllä | väittelyillä | 
| Allatif | väittelylle | väittelyille | 
| Ablatif | väittelyltä | väittelyiltä | 
| Essif | väittelynä | väittelyinä | 
| Translatif | väittelyksi | väittelyiksi | 
| Abessif | väittelyttä | väittelyittä | 
| Instructif | — | väittelyin | 
| Comitatif | — | väittelyine- [3] | 
| Notes [1] [2] [3]
 
 
 
 | ||
| Avec suffixes possessifs | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| 1re personne | väittelyni | väittelymme | 
| 2e personne | väittelysi | väittelynne | 
| 3e personne | väittelynsä | |
väittely \ˈʋæitːely\
- Dispute, controverse.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
- Débat, discussion.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Dérivés
- väittelytaito — art de débattre
Forme de nom commun
väittely \ˈʋæitːely\
- Accusatif II singulier de väittely.