ustulaticius

Latin

Étymologie

Dérivé de ustulatus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif ustulaticius ustulaticiă ustulaticium ustulaticiī ustulaticiae ustulaticiă
Vocatif ustulaticie ustulaticiă ustulaticium ustulaticiī ustulaticiae ustulaticiă
Accusatif ustulaticium ustulaticiăm ustulaticium ustulaticiōs ustulaticiās ustulaticiă
Génitif ustulaticiī ustulaticiae ustulaticiī ustulaticiōrŭm ustulaticiārŭm ustulaticiōrŭm
Datif ustulaticiō ustulaticiae ustulaticiō ustulaticiīs ustulaticiīs ustulaticiīs
Ablatif ustulaticiō ustulaticiā ustulaticiō ustulaticiīs ustulaticiīs ustulaticiīs

ustulaticius \Prononciation ?\

  1. Un peu brûlé, brûlé en partie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références