urbí
Étymologie
- Dérivé de urbi (« chape »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | urbí | urbiyí | urbití |
| 2e du sing. | urbil | urbiyil | urbitil |
| 3e du sing. | urbir | urbiyir | urbitir |
| 1re du plur. | urbit | urbiyit | urbitit |
| 2e du plur. | urbic | urbiyic | urbitic |
| 3e du plur. | urbid | urbiyid | urbitid |
| 4e du plur. | urbiv | urbiyiv | urbitiv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « urbí [urˈbi] »
Références
- « urbí », dans Kotapedia