urât

Voir aussi : urat

Étymologie

Dérive du verbe urî, li même provenant du latin horrire.

Adjectif

Adjectif
4 formes
Singulier Pluriel
Masculin
Neutre
Féminin Masculin Féminin
Neutre
Nominatif
Accusatif
Indéfini urât urâtă urâți urâte
Défini urâtul urâta urâții urâtele
Datif
Génitif
Indéfini urât urâte urâți urâte
Défini urâtului urâtei urâților urâtelor

urît \u.ˈɾɨt\

  1. Laid, vilain.

Variantes orthographiques

  1. urît (orthographe antérieure à 1993).

Prononciation