uppmäta
Étymologie
- Composé de upp et de mäta.
Verbe
| Conjugaison de uppmäta | Actif | Passif |
|---|---|---|
| Infinitif | uppmäta | uppmätas |
| Présent | uppmäter | uppmätes, uppmäts |
| Prétérit | uppmätte | uppmättes |
| Supin | uppmätt | uppmätts |
| Participe présent | uppmätande | — |
| Participe passé | uppmätt | — |
| Impératif | uppmät | — |
uppmäta \Prononciation ?\
Synonymes
- mäta upp
Dérivés
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (991)