umhergehen
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich gehe umher |
| 2e du sing. | du gehst umher | |
| 3e du sing. | er/sie/es geht umher | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich ging umher |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich ginge umher |
| Impératif | 2e du sing. | geh umher gehe umher! |
| 2e du plur. | geht umher! | |
| Participe passé | umhergegangen | |
| Auxiliaire | sein | |
| voir conjugaison allemande | ||
umhergehen \ʊmˈheːɐ̯ˌɡeːən\ (voir la conjugaison)
Note : La particule umher de ce verbe est séparable. Comme telle, elle est déplacée à la fin de la phrase dans la plupart des cas. Dans le participe passé, le préfixe ge- s’intercale entre la particule umher et le radical du verbe.
Prononciation
- Berlin : écouter « umhergehen [ʊmˈheːɐ̯ˌɡeːən] »