ultimá
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe ultimar | ||
|---|---|---|
| Impératif | Présent | |
| (vos) ultimá | ||
ultimá \ul.tiˈma\
- Deuxième personne du singulier (vos) de l’impératif de ultimar.
Prononciation
- Madrid : \ul.tiˈma\
- Mexico, Bogota : \ul.t(i)ˈma\
- Santiago du Chili, Caracas : \ul.tiˈma\