trujá
Étymologie
- Dérivé de truj (« échafaudage »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | trujá | trujayá | trujatá |
| 2e du sing. | trujal | trujayal | trujatal |
| 3e du sing. | trujar | trujayar | trujatar |
| 1re du plur. | trujat | trujayat | trujatat |
| 2e du plur. | trujac | trujayac | trujatac |
| 3e du plur. | trujad | trujayad | trujatad |
| 4e du plur. | trujav | trujayav | trujatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Établir des échafaudages pour.
Prononciation
- France : écouter « trujá [truˈʒa] »
Références
- « trujá », dans Kotapedia