truculentus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | truculentus | truculentă | truculentum | truculentī | truculentae | truculentă |
| Vocatif | truculente | truculentă | truculentum | truculentī | truculentae | truculentă |
| Accusatif | truculentum | truculentăm | truculentum | truculentōs | truculentās | truculentă |
| Génitif | truculentī | truculentae | truculentī | truculentōrŭm | truculentārŭm | truculentōrŭm |
| Datif | truculentō | truculentae | truculentō | truculentīs | truculentīs | truculentīs |
| Ablatif | truculentō | truculentā | truculentō | truculentīs | truculentīs | truculentīs |
truculentus \Prononciation ?\
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « truculentus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage