trouwen
Néerlandais
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
trouwen intransitif
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | trouw | trouwde |
| jij | trouwt | |
| hij, zij, het | trouwt | |
| wij | trouwen | trouwden |
| jullie | trouwen | |
| zij | trouwen | |
| u | trouwt | trouwde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| zijn | trouwend | getrouwd |
Synonymes
- huwen
- in de echt verbinden
- in het huwelijk treden
Antonymes
Apparentés étymologiques
- betrouwbaar
- getrouw
- hertrouwen
- trouwerij
- trouwfeest
- vertrouwen
Dérivés
- trouw
- trouwerij
- trouwfeest
Vocabulaire apparenté par le sens
- huwelijk
- uithuwelijken
- verloven
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,8 % des Flamands,
- 98,6 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « trouwen [Prononciation ?] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « trouwen [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
trouwen
Variantes
Références
- Rudolf Schützeichel, Althochdeutsches Wörterbuch, Max Niemeyer Verlag, Tübingen, 1989, 4e édition revue