troniñ
: tronin
Étymologie
Verbe
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | troniñ |
| Adoucissante | droniñ |
| Mixte | troniñ |
troniñ \ˈtrɔ̃ː.nĩ\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale tron-
Variantes
- tronañ
Antonymes
- didroniñ
Références
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1357a