triangulés
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | triangulé \tʁi.jɑ̃.ɡy.le\ |
triangulés \tʁi.jɑ̃.ɡy.le\ |
| Féminin | triangulée \tʁi.jɑ̃.ɡy.le\ |
triangulées \tʁi.jɑ̃.ɡy.le\ |
triangulés \tʁi.jɑ̃.ɡy.le\
- Masculin pluriel de triangulé.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe triangular | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | ||
| que (vos) triangulés | ||
triangulés \tɾjaŋ.ɡuˈles\
- Deuxième personne du singulier (vos) du présent du subjonctif de triangular.
Prononciation
- Madrid : \tɾjaŋ.ɡuˈles\
- Séville : \tɾjaŋ.ɡuˈleh\
- Mexico, Bogota : \t͡sjaŋ.ɡuˈles\
- Santiago du Chili, Caracas : \tɾjaŋ.ɡuˈleh\
- Montevideo, Buenos Aires : \tɾjaŋ.ɡuˈles\