trece
Espagnol
Étymologie
- Du latin tredecim (« treize »).
Adjectif numéral
trece \ˈtɾe.θe\ invariable
Nom commun
trece \ˈtɾe.θe\ masculin invariable
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « trece [Prononciation ?] »
- \ˈtɾe.θe\ (Espagne), ou \ˈtɾe.se\ (Amérique Latine)
- Carthagène des Indes (Colombie) : écouter « trece [Prononciation ?] »
Voir aussi
| 100 | cien |
|---|---|
| 200 | doscientos |
| 300 | trescientos |
| 400 | cuatrocientos |
| 500 | quinientos |
| 600 | seiscientos |
| 700 | setecientos |
| 800 | ochocientos |
| 900 | novecientos |
| 1 000 | mil |
|---|---|
| 2 000 | dos mil |
| 3 000 | tres mil |
| 4 000 | cuatro mil |
| 5 000 | cinco mil |
| 6 000 | seis mil |
| 7 000 | siete mil |
| 8 000 | ocho mil |
| 9 000 | nueve mil |
Étymologie
- Du latin traicere.
Verbe
| Formes du verbe | |
|---|---|
| Forme | Flexion |
| Infinitif | a trece |
| 1re personne du singulier Présent de l’indicatif |
trec |
| 3e personne du singulier Présent du subjonctif |
să treacă |
| Participe | trecut |
| Conjugaison | groupe III |
a trece \ˈtre.t͡ʃe\ transitif 3e groupe (voir la conjugaison)
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « trece [Prononciation ?] »