transversarius
Latin
Étymologie
- Dérivé de transversum, avec le suffixe -arius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | transversarius | transversariă | transversarium | transversariī | transversariae | transversariă |
| Vocatif | transversarie | transversariă | transversarium | transversariī | transversariae | transversariă |
| Accusatif | transversarium | transversariăm | transversarium | transversariōs | transversariās | transversariă |
| Génitif | transversariī | transversariae | transversariī | transversariōrŭm | transversariārŭm | transversariōrŭm |
| Datif | transversariō | transversariae | transversariō | transversariīs | transversariīs | transversariīs |
| Ablatif | transversariō | transversariā | transversariō | transversariīs | transversariīs | transversariīs |
transversarius \Prononciation ?\
- Transversal.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « transversarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage