transitori
Étymologie
- Du latin transitorius.
Adjectif
transitori masculin (au féminin transitoria)
Références
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Catalan
Étymologie
- Du latin transitorius.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | transitori [tɾənziˈtɔɾi] |
transitoris [tɾənziˈtɔɾis] |
| Féminin | transitòria [tɾənziˈtɔɾiə] |
transitòries [tɾənziˈtɔɾiəs] |
transitori
Dérivés
- transitòriament
Prononciation
- catalan oriental : [tɾənziˈtɔɾi]
- catalan occidental : [tɾanziˈtɔɾi]
- valencien central : [tɾansiˈtɔɾi]
- Barcelone (Espagne) : écouter « transitori [Prononciation ?] »
Latin
Forme de nom commun
transitori \Prononciation ?\
- Datif singulier de transitor.