timen
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich time |
| 2e du sing. | du timst | |
| 3e du sing. | er/sie/es timt | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich timte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich timte |
| Impératif | 2e du sing. | tim time! |
| 2e du plur. | timt! | |
| Participe passé | getimt | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
timen \ˈtaɪ̯mən\ (voir la conjugaison)
Vocabulaire apparenté par le sens
- abstoppen
- messen
- stoppen
- disponieren
- organisieren
- planen
- platzieren
Dérivés
- Timer
- Time-out
- Timing
Prononciation
- (Allemagne) : écouter « timen [ˈtaɪ̯mən] »
- Berlin : écouter « timen [ˈtaɪ̯mən] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes