tetragonus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien τετράγωνος, tetragônos (« carré, rectangle »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | tetragonus | tetragonă | tetragonum | tetragonī | tetragonae | tetragonă |
| Vocatif | tetragone | tetragonă | tetragonum | tetragonī | tetragonae | tetragonă |
| Accusatif | tetragonum | tetragonăm | tetragonum | tetragonōs | tetragonās | tetragonă |
| Génitif | tetragonī | tetragonae | tetragonī | tetragonōrŭm | tetragonārŭm | tetragonōrŭm |
| Datif | tetragonō | tetragonae | tetragonō | tetragonīs | tetragonīs | tetragonīs |
| Ablatif | tetragonō | tetragonā | tetragonō | tetragonīs | tetragonīs | tetragonīs |
tetragonus \Prononciation ?\
- (Géométrie) Tétragone.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Mathématiques) Carré, en parlant d'un nombre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « tetragonus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage