testamentalis
Latin
Étymologie
- Dérivé de testamentum, avec le suffixe -alis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | testamentalis | testamentalis | testamentale | testamentales | testamentales | testamentalia |
| Vocatif | testamentalis | testamentalis | testamentale | testamentales | testamentales | testamentalia |
| Accusatif | testamentalem | testamentalem | testamentale | testamentales | testamentales | testamentalia |
| Génitif | testamentalis | testamentalis | testamentalis | testamentalium | testamentalium | testamentalium |
| Datif | testamentali | testamentali | testamentali | testamentalibus | testamentalibus | testamentalibus |
| Ablatif | testamentali | testamentali | testamentali | testamentalibus | testamentalibus | testamentalibus |
testamentalis \Prononciation ?\
- Testamentaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « testamentalis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage