teorie
Étymologie
- De l’allemand Theorie.
Nom commun
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nom | teorie | teorieë |
| Diminutif | — | — |
teorie \Prononciation ?\
Prononciation
- Afrique du Sud : écouter « teorie [Prononciation ?] »
Espéranto
Étymologie
Adverbe
teorie \te.o.ˈri.e\
- Théoriquement, en théorie.
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « teorie [Prononciation ?] »
Étymologie
- De l’allemand Theorie.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | teorie | teorie |
| Génitif | teorie | teorií |
| Datif | teorii | teoriím |
| Accusatif | teorii | teorie |
| Vocatif | teorie | teorie |
| Locatif | teorii | teoriích |
| Instrumental | teorií | teoriemi |
teorie \Prononciation ?\ féminin
Apparentés étymologiques
- teorém
- teoretický
- teoretizovat
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « teorie [Prononciation ?] »
Références
- Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2012