temperantissimus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | temperantissimus | temperantissimă | temperantissimum | temperantissimī | temperantissimae | temperantissimă |
| Vocatif | temperantissime | temperantissimă | temperantissimum | temperantissimī | temperantissimae | temperantissimă |
| Accusatif | temperantissimum | temperantissimăm | temperantissimum | temperantissimōs | temperantissimās | temperantissimă |
| Génitif | temperantissimī | temperantissimae | temperantissimī | temperantissimōrŭm | temperantissimārŭm | temperantissimōrŭm |
| Datif | temperantissimō | temperantissimae | temperantissimō | temperantissimīs | temperantissimīs | temperantissimīs |
| Ablatif | temperantissimō | temperantissimā | temperantissimō | temperantissimīs | temperantissimīs | temperantissimīs |
temperantissimus \Prononciation ?\
- Superlatif de temperans.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « temperantissimus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage