temerarius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | temerarius | temerariă | temerarium | temerariī | temerariae | temerariă |
| Vocatif | temerarie | temerariă | temerarium | temerariī | temerariae | temerariă |
| Accusatif | temerarium | temerariăm | temerarium | temerariōs | temerariās | temerariă |
| Génitif | temerariī | temerariae | temerariī | temerariōrŭm | temerariārŭm | temerariōrŭm |
| Datif | temerariō | temerariae | temerariō | temerariīs | temerariīs | temerariīs |
| Ablatif | temerariō | temerariā | temerariō | temerariīs | temerariīs | temerariīs |
temerarius \Prononciation ?\
- Fortuit, accidentel.
non temerarius est.
- ce n'est pas au hasard.
- Téméraire, inconsidéré, irréfléchi.
consilium tam temerarium
— (Cicéron)- une entreprise si inconsidérée.
Synonymes
Dérivés
- temerariē (« témérairement, à la légère »)
Apparentés étymologiques
Références
- « temerarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage