tegetarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de teges (« tuile »), avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif tegetarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | tegetarius | tegetariă | tegetarium | tegetariī | tegetariae | tegetariă |
| Vocatif | tegetarie | tegetariă | tegetarium | tegetariī | tegetariae | tegetariă |
| Accusatif | tegetarium | tegetariăm | tegetarium | tegetariōs | tegetariās | tegetariă |
| Génitif | tegetariī | tegetariae | tegetariī | tegetariōrŭm | tegetariārŭm | tegetariōrŭm |
| Datif | tegetariō | tegetariae | tegetariō | tegetariīs | tegetariīs | tegetariīs |
| Ablatif | tegetariō | tegetariā | tegetariō | tegetariīs | tegetariīs | tegetariīs |
tegetārĭus \Prononciation ?\ masculin
- De natte, de couverture.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | tegetarius | tegetariī |
| Vocatif | tegetarie | tegetariī |
| Accusatif | tegetarium | tegetariōs |
| Génitif | tegetariī | tegetariōrum |
| Datif | tegetariō | tegetariīs |
| Ablatif | tegetariō | tegetariīs |
tegetārĭus \Prononciation ?\ masculin
Références
- « tegetarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage