tegenwerpen
Néerlandais
Étymologie
- Dérivé par préfixation de werpen.
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | werp tegen | wierp tegen |
| jij | werpt tegen | |
| hij, zij, het | werpt tegen | |
| wij | werpen tegen | wierpen tegen |
| jullie | werpen tegen | |
| zij | werpen tegen | |
| u | werpt tegen | wierp tegen |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | werpen tegend | tegengeworpen |
tegenwerpen \Prononciation ?\
- Objecter, opposer.
er werd tegengeworpen dat dit te omslachtig was
- on objecta que cela était trop complexe
Synonymes
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « tegenwerpen [Prononciation ?] »