tecco
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| tecco- | Singulier | Duel | Pluriel partitif | Pluriel |
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | tecco | teccot | teccoli | teccor |
| Génitif | tecco | teccoto | teccolion | teccoron |
| Possessif | teccova | teccotwa | teccoliva | teccoiva |
| Locatif | teccossë | teccotsë | teccolissen | teccossen |
| Ablatif | teccollo | teccolto | teccolillo ou teccolillon | teccollon ou teccollor |
| Allatif | tecconna | tecconta | teccolinar | tecconnar |
| Datif | teccon | teccont | teccolin | teccoin |
| Instrumental | tecconen | tecconten | teccolinen | teccoinen |
| (Accusatif) | teccó | teccot | teccolí | teccoí |
| (Respectif) | teccos | teccotes | teccolis | teccois |
tecco \Prononciation ?\ nominatif singulier
- Trait de plume ou de pinceau.
- (Linguistique) Tehta représentant un accent et qui se place sur un tengwa pour lui ajouter la voyelle « e ».