tcalá
Étymologie
- Dérivé de tcala (« marque »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tcalá | tcalayá | tcalatá |
| 2e du sing. | tcalal | tcalayal | tcalatal |
| 3e du sing. | tcalar | tcalayar | tcalatar |
| 1re du plur. | tcalat | tcalayat | tcalatat |
| 2e du plur. | tcalac | tcalayac | tcalatac |
| 3e du plur. | tcalad | tcalayad | tcalatad |
| 4e du plur. | tcalav | tcalayav | tcalatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
tcalá \tʃaˈla\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « tcalá [tʃaˈla] »
Références
- « tcalá », dans Kotapedia