taratrum

Latin

Étymologie

Du gaulois taratron, équivalent, pour la construction, à un dérivé de tero, avec le suffixe -trum.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif terebră terebrae
Vocatif terebră terebrae
Accusatif terebrăm terebrās
Génitif terebrae terebrārŭm
Datif terebrae terebrīs
Ablatif terebrā terebrīs

taratrum \Prononciation ?\ féminin

  1. Tarière.
    • Terebra vocata a verme ligni, qui nuncupatur terebra, quem Graeci τερηδώνα vocant. Hinc dicta terebra quod ut vermis terendo forat, quasi terefora; vel quasi transforans. Taratrum, quasi teratrum. Scobina dicta quod haerendo scobem faciat. Cant[h]erium. Guvia.  (Isidore, Etymologiarum libri, XIX, 19)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)