taranta
: Taranta
Espagnol
Étymologie
- De l’italien taranta.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| taranta | tarantas |
taranta \Prononciation ?\ féminin
- (Danse) Flamenco propre aux régions de Almería et de Murcia.
Y eso es lo que hace Einaudi: dotar a la popular y local taranta italiana de colores y tonalidades globales.
— (La picadura de Ludovico Einaudi, dans El País, novembre 2009)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
- atarantar
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage
Italien
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| taranta \Prononciation ?\ |
tarante \Prononciation ?\ |
taranta \Prononciation ?\ féminin
- (Entomologie) Tarentule.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Dérivés
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- Lycosa tarantula sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| taranta \taˈɾanto̯\ |
tarantas \taˈɾanto̯s\ |
taranta \taˈɾanto̯\ féminin (graphie normalisée)
Variantes orthographiques
- tarenta
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Gui Benoèt, Las bèstias, lexic, IEO edicions, 2008, ISBN 978-2-85910-454-2