tangwall
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | tangwall | tangwalloù |
| Adoucissante | dangwall | dangwalloù |
| Spirante | zangwall | zangwalloù |
tangwall \ˈtãŋ.ɡwal\ masculin
- Incendie.
An heol a zave lugernus a-uz d’an dremwel. An oabl a oa splann, digoumoul. Moug er cʼhornog, bolz an nenv a zislive d’ar glas dre ma selled d’an uhel, hag e tu ar reter e oa skedus evel eun tangwall.
— (Jakez Riou, Lizer an hini maro, Brest, 1925, pages 25-26)- Le soleil se levait resplendissant au-dessus de l’horizon. Le ciel était clair, sans nuage. Pourpre à l’ouest, la voûte céleste se décolorait vers le bleu quand on regardait vers le haut, et à l’est elle était brillante comme un incendie.
Aon he deveze rak an tangwall, ar cʼhurunoù, ha gwashocʼh cʼhoazh, ne ouien ket perak, rak an tren.
— (Alexandre Soljenitsyne, Ti Vatriona, traduit par Ernest ar Barzhig, Al Liamm, 1976, page 35)- Elle avait peur du feu (incendie), des coups de tonnerre, et pire encore, je ne savais pourquoi, du train.
E-keit-se e kendalc’he an elefant da deurel dour, evel ur stivell pe gentoc’h evel ar bomperien o klask lazhañ an tangwall, [...].
— (Yeun ar Gow, E skeud Tour Bras Sant Jermen, Éditions Al Liamm, 1978, page 29)- Pendant ce temps-là l’éléphant continuait de projeter de l’eau, comme un jet de fontaine publique ou plutôt comme les pompiers essayant d’éteindre l’incendie, [...].
Variantes
Dérivés
- tangwallañ
- tangwaller
- tangwallerez
- tangwalliñ
Références
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 774a