taenia
: tænia
Français
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| taenia | taenias |
| \te.nja\ | |
taenia \te.nja\ masculin
- Variante orthographique de ténia.
Anglais
Étymologie
- Du latin taenia.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| taenia \Prononciation ?\ |
taenias ou taeniae \Prononciation ?\ |
taenia \Prononciation ?\
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ταινία, tainía (« bandelette »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | taeniă | taeniae |
| Vocatif | taeniă | taeniae |
| Accusatif | taeniăm | taeniās |
| Génitif | taeniae | taeniārŭm |
| Datif | taeniae | taeniīs |
| Ablatif | taeniā | taeniīs |
taenĭa féminin
- Bandelette.
puniceis ibant evincti tempora taenis
— (Virgile)- ils s'avançaient, les tempes ceintes de bandeaux de pourpre.
- Ténia, ver solitaire (qui a la forme d'une bandelette).
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Architecture) Plate-bande.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Bande de papyrus.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Banc de rochers dans la mer.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
- taenea
Dérivés
- taeniensis (« qui se trouve sur un long banc de rochers »)
- taeniola (« petite bande »)
- taeniosus (« plein de bandes ? »)
- taniacae (« bandes de porc étroites »)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « taenia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage