taciturno
Espagnol
Étymologie
- Du latin taciturnus.
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | taciturno \ta.θi.ˈtuɾ.no\ | taciturnos \ta.θi.ˈtuɾ.nos\ | 
| Féminin | taciturna \ta.θi.ˈtuɾ.na\ | taciturnas \ta.θi.ˈtuɾ.nas\ | 
taciturno \ta.θi.ˈtuɾ.no\ ou \ta.si.ˈtuɾ.no\
Italien
Étymologie
- Du latin taciturnus.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | taciturno \ta.tʃi.ˈtur.no\ | taciturni \ta.tʃi.ˈtur.ni\ | 
| Féminin | taciturna \ta.tʃi.ˈtur.na\ | taciturne \ta.tʃi.ˈtur.ne\ | 
taciturno \ta.tʃi.ˈtur.no\ masculin
- Taciturne.
- Ha un carattere inquieto ma taciturno. - Il a un caractère inquiet mais taciturne.
 
 
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes