systematicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien συστηματικός, systêmatikós → voir systema, systematis et -icus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | systematicus | systematică | systematicum | systematicī | systematicae | systematică |
| Vocatif | systematice | systematică | systematicum | systematicī | systematicae | systematică |
| Accusatif | systematicum | systematicăm | systematicum | systematicōs | systematicās | systematică |
| Génitif | systematicī | systematicae | systematicī | systematicōrŭm | systematicārŭm | systematicōrŭm |
| Datif | systematicō | systematicae | systematicō | systematicīs | systematicīs | systematicīs |
| Ablatif | systematicō | systematicā | systematicō | systematicīs | systematicīs | systematicīs |
systematicus \Prononciation ?\
- Systématique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : systematic
- Catalan : sistemàtic
- Espagnol : sistemático
- Français : systématique
- Italien : sistematico
- Portugais : sistemático
Références
- « systematicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage