symbolicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien συμβολικός, symbolikos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | symbolicus | symbolică | symbolicum | symbolicī | symbolicae | symbolică |
| Vocatif | symbolice | symbolică | symbolicum | symbolicī | symbolicae | symbolică |
| Accusatif | symbolicum | symbolicăm | symbolicum | symbolicōs | symbolicās | symbolică |
| Génitif | symbolicī | symbolicae | symbolicī | symbolicōrŭm | symbolicārŭm | symbolicōrŭm |
| Datif | symbolicō | symbolicae | symbolicō | symbolicīs | symbolicīs | symbolicīs |
| Ablatif | symbolicō | symbolicā | symbolicō | symbolicīs | symbolicīs | symbolicīs |
symbolicus \Prononciation ?\
- Symbolique, allégorique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Références
- « symbolicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage