sustentatus

Latin

Étymologie

Déverbal de sustento, dérivé de sustentatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sustentatŭs sustentatūs
Vocatif sustentatŭs sustentatūs
Accusatif sustentatum sustentatūs
Génitif sustentatūs sustentatuum
Datif sustentatūi
ou sustentatū
sustentatibus
Ablatif sustentatū sustentatibus

sustentatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Appui, action de supporter.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif sustentatus sustentată sustentatum sustentatī sustentatae sustentată
Vocatif sustentate sustentată sustentatum sustentatī sustentatae sustentată
Accusatif sustentatum sustentatăm sustentatum sustentatōs sustentatās sustentată
Génitif sustentatī sustentatae sustentatī sustentatōrŭm sustentatārŭm sustentatōrŭm
Datif sustentatō sustentatae sustentatō sustentatīs sustentatīs sustentatīs
Ablatif sustentatō sustentatā sustentatō sustentatīs sustentatīs sustentatīs

sustentatus *\Prononciation ?\

  1. Participe passé de sustento.