surtenik

Étymologie

Dérivé de surté, avec le suffixe -nik.

Nom commun

surtenik \surtɛˈnik\ ou \surteˈnik\

  1. Vaincu, individu qui est défait.

Augmentatifs

  • surtenikap

Diminutifs

  • surtenikam

Prononciation

Références