surna
: súrna
Étymologie
Verbe
| Conjugaison de surna | Actif | Passif |
|---|---|---|
| Infinitif | surna | surnas |
| Présent | surnar | surnas |
| Prétérit | surnade | surnades |
| Supin | surnat | surnats |
| Participe présent | surnande | — |
| Participe passé | — | surnad |
| Impératif | surna | — |
surna \Prononciation ?\ intransitif
- S’acidifier, s’aigrir, surir.
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (877)