suppliante
Français
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| suppliante | suppliantes | 
| \sy.pli.jɑ̃t\ | |
suppliante \sy.pli.jɑ̃t\ féminin (pour un homme, on dit : suppliant)
Traductions
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | suppliant \sy.pli.jɑ̃\ | suppliants \sy.pli.jɑ̃\ | 
| Féminin | suppliante \sy.pli.jɑ̃t\ | suppliantes \sy.pli.jɑ̃t\ | 
suppliante \sy.pli.jɑ̃t\
Prononciation
- La prononciation \sy.pli.jɑ̃t\ rime avec les mots qui finissent en \ɑ̃t\.
- Paris (France) : écouter « suppliante [Prononciation ?] »
Références
- « suppliant », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
- « suppliante », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage