superbificus

Latin

Étymologie

Dérivé de superbus, avec le suffixe -ficus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif superbificus superbifică superbificum superbificī superbificae superbifică
Vocatif superbifice superbifică superbificum superbificī superbificae superbifică
Accusatif superbificum superbificăm superbificum superbificōs superbificās superbifică
Génitif superbificī superbificae superbificī superbificōrŭm superbificārŭm superbificōrŭm
Datif superbificō superbificae superbificō superbificīs superbificīs superbificīs
Ablatif superbificō superbificā superbificō superbificīs superbificīs superbificīs

superbificus \Prononciation ?\

  1. Qui enorgueillit.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références