superbificus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | superbificus | superbifică | superbificum | superbificī | superbificae | superbifică |
| Vocatif | superbifice | superbifică | superbificum | superbificī | superbificae | superbifică |
| Accusatif | superbificum | superbificăm | superbificum | superbificōs | superbificās | superbifică |
| Génitif | superbificī | superbificae | superbificī | superbificōrŭm | superbificārŭm | superbificōrŭm |
| Datif | superbificō | superbificae | superbificō | superbificīs | superbificīs | superbificīs |
| Ablatif | superbificō | superbificā | superbificō | superbificīs | superbificīs | superbificīs |
superbificus \Prononciation ?\
- Qui enorgueillit.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « superbificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage