sukceso

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine sukces (« avoir du succès ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sukceso
\suk.ˈt͡se.so\		 sukcesoj
\suk.ˈt͡se.soj\
Accusatif sukceson
\suk.ˈt͡se.son\		 sukcesojn
\suk.ˈt͡se.sojn\

sukceso \suk.ˈt͡se.so\

  1. Succès, résultat satisfaisant d’une action.
    • La mirinda sukceso de la Bulonja kongreso konvinkis la iniciatorojn de la Hilelismo, ke absoluta justeco, egaleco kaj frateco inter la popoloj en la praktiko estas plene ebla. — (Louis-Lazare Zamenhof, Dogmoj de Hilelismo, 1906)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Tie ĝi estis, sur la bordo de l’vojo. Al neniu ĝi apartenis. Li provis deŝiri ĝin kaj, surprizata, li ne povis. Kun tranĉilo en la mano li penis ĝin tranĉi, sen pli granda sukceso. — (Pierre Louÿs, La Rozo Supernatura, 1902 → lire en ligne)
      Elle était là, au bord de la route. Elle n’appartenait à personne. Il essaya de la cueillir, et, surpris, il n’y parvint pas. Son couteau à la main, il tenta de la couper, sans y réussir davantage.

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine sukces  et la liste des dérivés de sukces.

Prononciation

Références

Bibliographie

Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.