sugdadá
Étymologie
- Dérivé de sugdá (« signer »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | sugdadá | sugdadayá | sugdadatá |
| 2e du sing. | sugdadal | sugdadayal | sugdadatal |
| 3e du sing. | sugdadar | sugdadayar | sugdadatar |
| 1re du plur. | sugdadat | sugdadayat | sugdadatat |
| 2e du plur. | sugdadac | sugdadayac | sugdadatac |
| 3e du plur. | sugdadad | sugdadayad | sugdadatad |
| 4e du plur. | sugdadav | sugdadayav | sugdadatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
sugdadá \sugdaˈda\ transitif
Prononciation
- France : écouter « sugdadá [sugdaˈda] »
Références
- « sugdadá », dans Kotapedia