sugdá
: sugda
Étymologie
- Dérivé de sugda (« signe »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | sugdá | sugdayá | sugdatá |
| 2e du sing. | sugdal | sugdayal | sugdatal |
| 3e du sing. | sugdar | sugdayar | sugdatar |
| 1re du plur. | sugdat | sugdayat | sugdatat |
| 2e du plur. | sugdac | sugdayac | sugdatac |
| 3e du plur. | sugdad | sugdayad | sugdatad |
| 4e du plur. | sugdav | sugdayav | sugdatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « sugdá [sugˈda] »
Références
- « sugdá », dans Kotapedia