suffectus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | suffectŭs | suffectūs |
| Vocatif | suffectŭs | suffectūs |
| Accusatif | suffectum | suffectūs |
| Génitif | suffectūs | suffectuum |
| Datif | suffectūi ou suffectū |
suffectibus |
| Ablatif | suffectū | suffectibus |
suffectus \Prononciation ?\ masculin
- Addition.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Remplacement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | suffectus | suffectă | suffectum | suffectī | suffectae | suffectă |
| Vocatif | suffecte | suffectă | suffectum | suffectī | suffectae | suffectă |
| Accusatif | suffectum | suffectăm | suffectum | suffectōs | suffectās | suffectă |
| Génitif | suffectī | suffectae | suffectī | suffectōrŭm | suffectārŭm | suffectōrŭm |
| Datif | suffectō | suffectae | suffectō | suffectīs | suffectīs | suffectīs |
| Ablatif | suffectō | suffectā | suffectō | suffectīs | suffectīs | suffectīs |
processus \Prononciation ?\
Références
- « suffectus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage