suctus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | suctŭs | suctūs |
| Vocatif | suctŭs | suctūs |
| Accusatif | suctum | suctūs |
| Génitif | suctūs | suctuum |
| Datif | suctūi ou suctū |
suctibus |
| Ablatif | suctū | suctibus |
suctus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | suctus | suctă | suctum | suctī | suctae | suctă |
| Vocatif | sucte | suctă | suctum | suctī | suctae | suctă |
| Accusatif | suctum | suctăm | suctum | suctōs | suctās | suctă |
| Génitif | suctī | suctae | suctī | suctōrŭm | suctārŭm | suctōrŭm |
| Datif | suctō | suctae | suctō | suctīs | suctīs | suctīs |
| Ablatif | suctō | suctā | suctō | suctīs | suctīs | suctīs |
suctus \Prononciation ?\
Références
- « suctus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage