substantivé
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe substantiver | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | (masculin singulier) substantivé | |
substantivé \syb.stɑ̃.ti.ve\
- Participe passé masculin singulier de substantiver.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | substantivé \syb.stɑ̃.ti.ve\ |
substantivés \syb.stɑ̃.ti.ve\ |
| Féminin | substantivée \syb.stɑ̃.ti.ve\ |
substantivées \syb.stɑ̃.ti.ve\ |
substantivé \syb.stɑ̃.ti.ve\
- Transformé en nom.
Traductions
- Croate : supstantiviran (hr)
- Italien : sostantivato (it)
Prononciation
- La prononciation \syb.stɑ̃.ti.ve\ rime avec les mots qui finissent en \ve\.
- Suisse (canton du Valais) : écouter « substantivé [Prononciation ?] »
- France (Vosges) : écouter « substantivé [Prononciation ?] »
Voir aussi
- substantivé sur le Dico des Ados
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe substantivar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | (yo) substantivé | |
substantivé \su(β)s.tan.tiˈβe\
- Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de substantivar.
Prononciation
- Madrid : \su(β)s.tan.tiˈβe\
- Séville : \su(β)h.taŋ.tiˈβe\
- Mexico, Bogota : \subs.tan.t(i)ˈbe\
- Santiago du Chili, Caracas : \su(β)h.taŋ.tiˈβe\
- Montevideo, Buenos Aires : \su(β)h.tan.tiˈβe\