subrepticius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | subrepticius | subrepticiă | subrepticium | subrepticiī | subrepticiae | subrepticiă |
| Vocatif | subrepticie | subrepticiă | subrepticium | subrepticiī | subrepticiae | subrepticiă |
| Accusatif | subrepticium | subrepticiăm | subrepticium | subrepticiōs | subrepticiās | subrepticiă |
| Génitif | subrepticiī | subrepticiae | subrepticiī | subrepticiōrŭm | subrepticiārŭm | subrepticiōrŭm |
| Datif | subrepticiō | subrepticiae | subrepticiō | subrepticiīs | subrepticiīs | subrepticiīs |
| Ablatif | subrepticiō | subrepticiā | subrepticiō | subrepticiīs | subrepticiīs | subrepticiīs |
subrepticius \Prononciation ?\
- Clandestin, secret.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « subrepticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage