suaviloquentia
Latin
Étymologie
- Dérivé de suaviloquens, avec le suffixe -tia.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | suaviloquentiă | suaviloquentiae |
| Vocatif | suaviloquentiă | suaviloquentiae |
| Accusatif | suaviloquentiăm | suaviloquentiās |
| Génitif | suaviloquentiae | suaviloquentiārŭm |
| Datif | suaviloquentiae | suaviloquentiīs |
| Ablatif | suaviloquentiā | suaviloquentiīs |
suaviloquentia \Prononciation ?\ féminin
Forme d’adjectif
suaviloquentia \Prononciation ?\
- Nominatif neutre pluriel de suaviloquens.
- Vocatif neutre pluriel de suaviloquens.
- Accusatif neutre pluriel de suaviloquens.
Références
- « suaviloquentia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage