stypticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien στυπτικός, stuptikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | stypticus | styptică | stypticum | stypticī | stypticae | styptică | 
| Vocatif | styptice | styptică | stypticum | stypticī | stypticae | styptică | 
| Accusatif | stypticum | stypticăm | stypticum | stypticōs | stypticās | styptică | 
| Génitif | stypticī | stypticae | stypticī | stypticōrŭm | stypticārŭm | stypticōrŭm | 
| Datif | stypticō | stypticae | stypticō | stypticīs | stypticīs | stypticīs | 
| Ablatif | stypticō | stypticā | stypticō | stypticīs | stypticīs | stypticīs | 
stypticus \Prononciation ?\
- Styptique, astringent.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « stypticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage